Cambodia election monitors say Russia’s election ‘free, fair’

Op-Ed: Phnom Penh Post

phnom penh postCambodian election observers declared Russia’s presidential elections to be “free, fair and transparent” in a statement released on Monday.

Officials from the Senate, National Assembly and National Election Committee travelled to Moscow on Sunday and visited a number of precinct-level election commissions on election day.

In its statement, the delegation concluded the election was “in accordance with democratic principles”.

The results of Russia’s election, won in a landslide by President Vladimir Putin, were largely seen as a foregone conclusion. One of the country’s most prominent opposition activists was barred from the ballot and reports of people being ordered to vote by their employers were widespread.

In an email, Astrid Noren-Nilsson, an expert on Cambodian politics at Lund University, said the visit was part of Cambodia’s pivot to Russia and China.

While China offers military and economic support, Russia offers “moral support and legitimacy”, including election monitors, which Russia pledged to send in November, she said.

Vladimir Putin’s Not So Shocking Electoral Win | The Daily Show With Trevor Noah


This Senate Election of 25 February 2018 is a farce

Courtesy: Cambodia National Rescue Party (CNRP)

Courtesy: Cambodia National Rescue Party (CNRP)

ការបោះឆ្នោតព្រឹទ្ធសភាថ្ងៃអាទិត្យ ទី២៥ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៨ ខាងមុខនេះ៖

ការបោះឆ្នោតព្រឹទ្ធសភាថ្ងៃអាទិត្យនេះដោយគ្មានគណបក្សសង្គ្រោះជាតិចូលរួមដែលមានតំណាង៥០៦២នាក់នោះ គឺជាការបោះឆ្នោតបែបកុម្មុយនីសផ្តាច់ការ។

Senate election this Sunday, February 25, 2018: The Senate election this Sunday without participation of the 5062 voters of the CNRP is the election of communist single-party state.

Sunday’s election for 58 members of the 62-strong Senate will see 123 members of parliament and 11,572 commune councilors vote at 33 polling stations across Cambodia. Two Senate members each are appointed by the king and the National Assembly. But rights groups and opposition politicians say the Senate vote is a farce that shows Hun Sen, who faces a national election in July, is not committed to multi-party democracy. – Reuters

ក្រុមសមាជិកសភាអាស៊ាន ដើម្បីសិទ្ធិមនុស្សម្នាក់ទៀត និងជាសមាជិកសភាហ្វីលីពីន លោក ថម វីឡារីន (Tom Villarin) ថ្លែងថា ការបោះឆ្នោតព្រឹទ្ធសភានេះ គឺគ្មានអ្វីក្រៅតែជាការប៉ុនប៉ងរបស់គណបក្សកាន់អំណាចក្នុងការដណ្ដើមយកការគ្រប់គ្រងស្ថាប័ននេះ តាមរយៈអំពើនៃការលួចប្លន់ផ្នែកនយោបាយយ៉ាងគឃ្លើន។ – RFA Khmer

At the present, Cambodia is at a risky transition by current grip of power either moving towards one party state of communist style such as China, Vietnam and Lao, or towards junta such as Thailand and Burma, or towards terrorism states such as Syria, Iraq, and Afghanistan. The Senate election on this February 25, 2018 is a farce as the key opposition party CNRP has not been participated when the state has marginalized 2062 voters the right to vote or representing about 23 Senate seats. It has enabled the violation over the national Constitution, over the political stance of neutrality of Cambodia’s international relations, and pushing Cambodia into the jaw of China inevitably –  Discern of the Analysis on Senate Election 2018


តើអ្វីគឺលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ? សំរាប់បរិបទថ្មីនៅកម្ពុជា

Courtesy: Parliamentary Institute of Cambodia

Courtesy: Parliamentary Institute of Cambodia

Op-Ed: Cambodia Leadership Skills

មកដល់ថ្ងៃនេះ ពេលនេះ កម្ពុជានៅជាកូនសិស្សថ្នាក់មតេ្តយ្យសាលាដែលកំពុងរៀនសូត្រពីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។ តាមស្មារតីនៃកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុងប៉ារីសថ្ងៃទី២៣ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៩១ និងតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញដែលប្រសូត្រចេញក្រោយថ្ងៃបោះឆ្នោតឆ្នាំ១៩៩៣ គឺកម្ពុជាជាពិសេសថ្នាក់ដឹកនាំនិងមន្ត្រីគ្រឹកៗទាំងអស់ គួរយល់ច្បាស់និងអនុវត្តន៍បានទាំងអស់គ្នា ពីព្រោះរដ្ឋធម្មនុញ្ញខ្មែរមានលក្ខណៈមិនខុសពីរដ្ឋធម្មនុញ្ញប្រទេសថៃ ប្រទេសកាណាដា ប្រទេសអូស្ត្រាលី និងប្រទេសអង់គ្លេសនោះទេ។ តែហេតុផលដែលកម្ពុជានៅតែមិនច្បាស់លាស់ពីការជំរុញលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យអោយដើរទៅមុខគឺ៖

  1. លោភលន់អំណាចជ្រុល ធ្វើអោយខ្លួនខំប្រឹងអោយខាងតែបានដើម្បីអំណាចទោះបីត្រូវរំលោភទៅលើស្ថាប័នរក្សាតុល្យភាពអំណាចនិងរដ្ឋធម្មនុញ្ញយ៉ាងណាក៏ដោយ
  2. បកស្រាយច្បាប់តាមតែចិត្តចង់ដោយគ្មានស្ថាប័នឯករាជ្យឬស្ថាប័នជំនាញណាមួយហ៊ានប្រតិកម្មជំទាស់ឡើយ

ចុះអ្វីគឺលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ?

លោកអារីស្តូត(Aristotle) គឺជាអ្នកប្រាជ្ញក្រិចបុរាណដែលបានបំពេញបន្ថែមយ៉ាងពេញលេញទៅលើទ្រឹស្តីការដឹកនាំរដ្ឋតាមបែបលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យជំនួយបន្ថែមអោយគ្រូរបស់ខ្លួនគឺលោកប្លាតូ(Plato) និងបុព្វាចារ្យគឺលោកសូក្រាត(Socrates)។ តាមលោកអារីស្តូត ប្រជាធិបតេយ្យទោះក្នុងរូបភាពជាព្រះមហាក្សត្រសោយរាជ្យឬប្រព័ន្ធប្រធានាធិបតីក្តី រដ្ឋសភាគឺជាស្ថាប័នតំណាងជ្រើសតាំងដោយប្រជាជន ជាអ្នកតាក់តែងច្បាប់ និងជម្រុញអោយមានការអនុវត្តន៍ច្បាប់ តាមក្រិតក្រមនៃរដ្ឋធម្មនុញ្ញ។

ក្រោយឆ្នាំ១៩៩៣ រដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជាមានការអនុវត្តន៌បានតែមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះ ចំណែកមួយចំនួនទៀតជាពិសេសស្ថាប័នទាំងឡាយណាដែលជួយអោយរដ្ឋធម្មនុញ្ញមានសុពលភាពឬជម្រុញអោយស្ថាប័នទាំងបីគឺនីតិបញ្ញត្តិ នីតិតុលាការ និងនីតិប្រតិបត្តិ មានម្ចាស់ការនិងដាច់ដោយឡែកពីគ្នា គឺមិនត្រូវបានផ្តល់អំណាចអោយនិងអនុវត្តបានឡើយ។

  1. ព្រះមហាក្សត្រទ្រង់ជាព្រះប្រធាននៃអង្គចៅក្រម ដែលប្រធានអង្គចៅក្រមនេះជាអ្នកធានានូវឯករាជ្យភាពនិងវិជ្ជាជីវៈរបស់តុលាការកំពូល តុលាក្រុង-ខេត្ត និងសាលាឧទ្ទរ។ តែការអនុវត្តន៌វិញ ព្រះអង្គគ្រាន់តែជាប្រធានបង្គ្រប់កិច្ចពីព្រោះលេខាផ្ទាល់ក្នុងការរៀបចំកិច្ចប្រជុំ-រៀបចំវារៈប្រជុំម្តងៗរបស់សមាជិកគឺគ្មាន នេះមិននិយាយដល់សិទ្ធិអំណាចក្នុងការជ្រើសរើសសមាជិកដែលមានសមត្ថភាពនិងវិជ្ជាជីវៈផង។ ជាក់ស្តែង ស្ថានភាពបច្ចុប្បន្ន លោកឌិត មន្ទី ដែលជាសមាជិកអចិន្ត្រៃយ៍របស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាដែលកំពុងកាន់អំណាចគឺជាប្រធាននៃតុលាការកំពូល ហើយរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងយុត្តិធម៌លោកអង់ វង្សវឌ្ឍនា គឺជាអ្នកចាត់ចែងថវិការនិងជាតំណាងសាធារណៈរបស់សមាជិកនៃអង្គចៅក្រមថែមទៀតផង ដូច្នេះតើធ្វើអោយព្រះមហាក្សត្របំពេញតួនាទីអោយតុលាការនោះឯករាជ្យបានយ៉ាងម៉េចទៅ?
  2. ទាំងប្រទេសថៃ ទាំងប្រទេសកាណាដាជាដើម ព្រះមហាក្សត្រគឺជាអគ្គមេបញ្ជាការកងទ័ពជាតិនិងជាអ្នកធានាយុត្តិធម៌ជូនប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់គ្នាដោយមិនមែនគ្រាន់តែនិយាយសើរៗនៅលើរដ្ឋធម្មនុញ្ញទេ តែមានតំណាងដែលជ្រើសរើសផ្ទាល់ដោយព្រះមហាក្សត្រនិងមានថវិការដាច់ដោយឡែកសម្រាប់ស្ថាប័នព្រះមហាក្សត្រ។ ចំណែកកម្ពុជាវិញ ព្រះមហាក្សត្រមានមនុស្សបញ្ជូនមកពីស្ថាប័ននីតិប្រតិបត្តិមកជាមន្ត្រីព្រះបរមរាជវាំងនិងមានសេនាឆ្វេងស្តាំផ្សេងទៀតជាដើម។

លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យតាមទស្សនៈរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន

ក្រោយពីរំលាយគណបក្សសង្គ្រោះជាតិនៅថ្ងៃទី១៦ ខែវិច្ឆិការ ឆ្នាំ២០១៧ រាជរដ្ឋាភិបាលដែលដឹកនាំដោយគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាបានចោទប្រកាន់ដៃគូប្រជាធិបតេយ្យរបស់ខ្លួនថាជាភេរវជនឬជនបដិវត្តន៌ព៍ណផ្តួលរំលំរដ្ឋាភិបាលជាដើម។ ក្រោយមកមានការបោះពុម្ពផ្សាយពីមាគ៍ាបដិវត្តន៌ព៍ណនៅបណ្តាប្រទេសផ្សេងៗ មានចេញផ្សាយសៀវភៅសសម្រាប់Geopolitical Atlas of Cambodia_Kh_En_Fr democracyគម្រោងរបស់ខ្លួនដល់ឆ្នាំ២០២៣ និងការបោះពុម្ពផ្សាយផែនទីភូមិសាស្ត្រនយោបាយរបស់កម្ពុជានៅក្នុងអាសុីនិងពិភពលោកដែលបោះពុម្ពផ្សាយដោយវិទ្យាស្ថានសភាកម្ពុជាជាដើម។

នៅក្នុងអត្ថបទមួយដែលចុះផ្សាយកាលពីខែឧសភា ២០១៧ ក្រោមចំណងជើងថា លក្ខណ្ឌនិងមុខងារបស់សភាកម្ពុជានិងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងរដ្ឋ៖ នៅក្នុងបរិបទអន្តរជាតិ អ្នកនិព្វន្ធបានអោយនិយមន័យលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យកម្ពុជាមានត្រឹមការប្រើប្រាស់អំណាចនៅក្នុងរដ្ឋសភាតាមសំលេងភាគច្រើនតែប៉ុណ្ណោះ ដោយមិនមានការអធិប្បាយអោយបានសុីជម្រៅឡើយ (សូមមើលទំព័រទី១ ត្រង់ចំណុចលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យជាអ្វី?)។ ចំណែកសៀវភៅសដែលបោះពុម្ពផ្សាយដោយអង្គភាពប្រតិកម្មរហ័សរបស់ទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រីវិញ បានព្យាយាមប្រាប់ពិភពលោកថា កម្ពុជាមានស្ថាប័នឯករាជ្យជាច្រើនដែលធានានូវលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យរបស់កម្ពុជាដូចជាស្ថាប័នព្រះមហាក្សត្រ តុលាការ និងគណៈកម្មាធិការជាតិរៀបចំការបោះឆ្នោតជាដើម។

ទាំង២០៥ទំព័រនៃសៀវភៅផែនទីភូមិសាស្ត្រនយោបាយរបស់កម្ពុជាដែលសរសេរឡើងដោយអ្នកនិព្វន្ធជនជាតិបរទេសភាគច្រើន ព្រមទាំងរចនាបទយ៉ាងប្រណិត យើងសង្កេតឃើញថាមិនបាននិយាយលំអិតអំពីលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជាឡើយ។ តែជាសំណាងល្អអ្នកនិព្វន្ធលោកមីហ្សែល ហ្វូស្សេ ក្នុងចំណងជើងទំនាក់ទំនងសេដ្ឋកិច្ចនិងទំនាក់ទំនងនយោបាយ បានសង្ខេបយ៉ាងខ្លីតែពោរពេញដោយអត្ថន័យនៃលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យថា …ដំណើរការផ្លាស់ប្តូរនយោបាយកំពុងកើតមានយ៉ាងច្បាស់នៅអាសុីអាគ្នេយ៍ ក្នុងនោះមានទំនាក់ទំនងរវាងពលរដ្ឋនិងរដ្ឋ ទំរង់នៃការពិភាក្សា ការលេចឡើងនូវគណបក្សនយោបាយ ឬការចូលរួមរបស់អង្គការសមាគមក្រៅរដ្ឋាភិបាល ដែលបង្ហាញអំពីឆន្ទៈចង់អោយមានការផ្លាស់ប្តូរ…និន្នាការថ្មីនេះ មិនត្រូវចាត់ទុកថា គ្រាន់តែជាការតវ៉ាប្រឆាំងនោះទេ…

អនាគតរបស់កម្ពុជា

កម្ពុជាបច្ចុប្បន្នកំពុងស្ថិតក្នុងដំណាក់កាលអន្តរកាលគ្រោះថ្នាក់មួយ នៅពេលរាជរដ្ឋាភិបាលក្រោមការដឹកនាំរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន-សែនបានយកសន្តិភាពមកដោះដូរជាមួយនឹងលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។ ការអនុវត្តន៌លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យសេរីពហុបក្សដែលកកើតឡើងតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៣តរៀងមកបានត្រឡប់ថយក្រោយវិញនៅពេលដែលគណបក្សសង្គ្រោះជាតិត្រូវបានរំលាយ ហើយបើគណបក្សនេះដែលមានសំលេងប្រជាពលរដ្ឋបោះឆ្នោតអោយជិតកន្លៈប្រទេសមិនបានចូលរួមបោះឆ្នោតនៅខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៨នេះទេ ប្រទេសកម្ពុជានឹងក្លាយទៅជារដ្ឋាភិបាលឯកបក្សដូចប្រទេសចិន ឡាវ និងវៀតណាម ឬរបបយោធាដូចប្រទេសថៃនិងភូមាជាដើម។

ខ្ញុំសូមជំរាបជូននូវអានុសាសន៍មួយចំនួនដូចជា៖

  1. ពង្រឹងប្រព័ន្ធលើកកំពស់គុណសម្បត្តិជាក់ស្តែង(meritocracy) ដល់ប្រជាជនម្នាក់ៗ ជាជាងយកខ្សែស្រឡាយឬសាច់ញាតិជាធំក្នុងការបានការងារធ្វើនិងមុខរបរចិញ្ចឹមជីវិត។
  2. កាត់បន្ថយវប្បធម៍មុខមាត់(face) ជំនួសអោយវិញដោយវប្បធម៍ការងារ(work) ក្នុងការលើកតំលៃខ្លួនឯងនិងអោយតំលៃទៅលើមនុស្សម្នាក់ៗក្នុងសង្គម។
  3. មន្ត្រីរាជការសុីវិលត្រូវបំពេញការងារអោយមានប្រសិទ្ធិភាព មានប្រាក់បៀរវត្សន៍គ្រប់គ្រាន់ និងមានអព្យាក្រិតភាពក្នុងការបំពេញការងារម្តងៗ។
  4. មន្ត្រីរាជការកងកំឡាំងប្រដាប់អាវុធត្រូវមានក្រមសីលធម៍និងឧបេក្ខាចិត្តខ្ពស់ ហើយមិនគួរមកជ្រៀតជ្រែកឬទាក់ទាញអោយច្របូកច្របល់ក្នុងបញ្ហានយោបាយទេ យកល្អមិនគួរអោយមានសិទ្ធិបោះឆ្នោតដូចដែលមានការអនុវត្តន៍នៅប្រទេសថៃជាដើម។
  5. ពង្រឹងស្ថាប័នជាតិជាជាងស្ថាប័នគ្រួសារ ស្ថាប័នបក្សពួក និងស្ថាប័នគណបក្សនយោបាយជាដើម។
  6. ពង្រឹងស្ថាប័នជាតិដោយជម្រុញអោយអំណាចទាំងបីដាច់ឡែកពីគ្នានិងមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់។
  7. ជម្រុញនីតិរដ្ឋនិងការអនុវត្តន៌តាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញអោយបានពិតប្រាកដជាក់ស្តែង។


The Nature and Functions of Cambodia’s Parliament and Government_Kh

Hun Sen White Paper -2018-Khmer_11 Feb 2018

Hun Sen White Paper 2018 in English


Why did Japan keep assisting NEC?

Op-Ed: CSIS

By Sek Sophal

After a series of crackdowns by the Cambodian government on independent media, civil society organizations, and a main opposition party in late 2017, Western countries swiftly responded by imposing visa restrictions on Cambodia’s high-ranking officials and terminating development aid. However, Japan, as a treaty ally of the US and a democratic country sharing the values of freedom and human rights, has neither terminated its Official Development Aid (ODA) to Cambodia, nor cut its technical and financial assistance for the National Committee for Election (NEC).

Camboda NECSpeaking to the Voice of America on Dec. 22, 2017, Japan’s Ambassador to Cambodia Hidehisa Horinouchi argued that assuring the opportunity for the people of Cambodia to express their political will and strengthening the credibility of the election process were Japan’s motivations to keep assisting the NEC. But Japan’s decision to remain engaged with a troublesome NEC goes beyond transparency of the election to a long-term strategic end to shape Cambodian politics amid growing competition with China for influence.
Cambodia has become an important destination for Japan’s investment, given its supply of low-cost labor, the potential for stable economic growth (averaging 7 percent for the last two decades), and the increased purchasing power of Cambodian people. The growing significance of bilateral diplomatic relations was evident when Prime Minister Abe Shinzo and Prime Minister Hun Sen upgraded diplomatic relations to a “strategic partnership” in 2013. Since then, the number of Japanese companies investing in Cambodia has rapidly increased. According to the Japan External Trade Organization (JETRO), there were just 19 Japanese companies in Cambodia in 2010. By 2015, the number had jumped to 250, making Japan the third largest foreign investor in the country.

Cambodia’s geography plays a crucial role in Japanese thinking: physical infrastructure in Cambodia links Japan’s industrial bases in Thailand and Vietnam. Japan’s East-West Economic Corridor (EWEC), which was initiated in 1998 and became operational in late 2006, relies not only on human and financial capital and industrial bases in newly industrialized countries, such as Thailand, Vietnam, and Malaysia, but also on connections of physical infrastructure in mainland Southeast Asian countries. Although Cambodia was not included in the EWEC at the beginning, political instability and natural disasters in Thailand during the past decade elevated the role of Cambodia in minimizing trade and investment risks and increasing resilience of the supply chain. Massive floods in Thailand in 2011 taught Japan a bitter lesson. According to the World Bank, estimated losses were no less than $4 billion, of which Japan’s investment, particularly in the automobile industries, accounted for a considerable share.

Over-reliance on Thailand is proving to be a dangerous strategy. Oizumi Keichiro, an economist at the Japan Research Institute, notes that “80 percent of investment approvals granted to Japanese business by the Thailand Board of Investment (BOI) relate to investments in Bangkok and the eight surrounding provinces” and all of them are prone to annual flooding. To cope with this growing challenge, the Thailand-Plus-One business model was initiated in 2013 not only to minimize investment risks, but also to increase Japanese competitiveness in both the regional and global supply chain. In this model, Japanese companies are advised to move labor-intensive production to one of Thailand’s neighboring countries such as Cambodia, Laos and Myanmar, while Thailand plays a role as hub of Japan’s investment and production clustering. In this strategy, Japan depends on Cambodia to supply low-cost labor and facilitate its supply chain through the country’s road network and scores of Special Economic Zones (SEZs), which were largely developed and funded by Japan’s ODA and Japanese firms.

The Thailand-Plus-One strategy facilitates Japan’s EWEC and offers Cambodia great economic opportunities. Japan can expand its economic power to slow China’s growing influence in Cambodia. Although trade volume between Japan and Cambodia is far smaller than that between China and Cambodia, Japan can at least prevent China from dominating and monopolizing the Cambodian market as it did in Myanmar. Japan is optimistic that the economic opportunities facilitate stronger and deeper engagement to shape Cambodia’s politics.

Direct engagement with the NEC is strategically important for Japan’s foreign policy. Japan’s ODA wins the hearts of Cambodian people, but not those of Cambodian politicians from the ruling party. Its ODA is vital for Cambodia’s development, but less effective to challenge China’s growing influence in Cambodia. Helping the NEC, a national institution with a notorious history of alleged fraud and election manipulation, is a strategy of choice for Japan to remain a key player to engage, monitor, and if necessary put Cambodia’s election on the path of democracy.

Read more…


Present Cambodia’s Conundrum and Its Foreseeable Future

Op-Ed: Cambodia Leadership Skills

Preamble:

This upcoming election of Senate in February 25, 2018 and national election in July 29, 2018 are very questionable on its legitimacy as the key voters of largest opposition party CNRP (tantalizing of 5007 councillors) have been redistributed to other parties especially to the government-led party CPP and the dissolution as well as the banning of 118 core members of the CNRP. The excuse of law ratifying to redistributing seats (both law-makers in the parliament and the lower governance apparatus commune-Sangkat councillors) has been outraged by both the providence of such law amending and nationwide errs. More than that, the international community has ever come to shoulder to respond to this systemic crackdown on the state of democracy and human rights brokering since the first election in 1993 sponsored by the UNTAC.

The strength on his political manoeuvring of Prime Minister Hun Sen through the backing of China and the resistance to reinstating back to the original course from both Cambodian nationals and international community are likely not in equilibrium. Thus, pragmatists see that this imbalance will lead to an uncontested solution.

The Hun Sen’s Strength:

Cambodia Conundrum 1Cambodia Conundrum 2Cambodia Conundrum 3Cambodia Conundrum 6Cambodia Conundrum 7Prime Minister Hun Sen has been known for his relentless and successful manoeuvring the tactic of “divide and conquer” on his several political contenders. With the increasing of votes towards the opposition CNRP in both national election 2013 and commune-Sangkat election in 2017, the preparedness and implementation on the dissolution of this largest opposition party has been undertaken. There were no doubts on the amendments by single party (CPP) on several laws such as NGOs laws (LANGO), law of labours unions, law of the press and media (sic), and three times adjustment of the law on political party etc.  Mixing his repeated warnings on war if he lost the election to these efforts on law amendments to sideline his opponent is a concerted effort to substantiate the facade of democracy in Cambodia.

With current state of international competitiveness, China publicly announced its support of the dissolution of the CNRP as well as other jailing and threats on the opposition members. The narrative of colour revolution has been made and publicized at large to apply the course of jailing Kem Sokha, president of the CNRP, and the judgement of the Supreme Court to dissolve the CNRP with the conviction of colour revolution to topple a legitimate government.

In hand, Hun Sen has comforted his zone through high ranking positioning of arm-force from his children, to relatives, and to closest loyalists, on key responsibility such as the bodyguard units, the intelligent police, the national police, the military police, and the army. The coffer’s pockets are full of loyal Oknha (entitlement of Lord to cementing patronage beaurocrats of oligarchy) and the key position of treasurers (money’s controllers) of his trust. The governance system of spreading his loyalists to key positions such as the Royal Palace, the Assembly, the Senate, and the Judiciary, the state’s human rights body, the state’s anti-corruption unit, etc., is tangible.

The Convincible Strength: 

The dissolution of the CNRP and the redistributing all those seats is comfortably with no distress of reprisal is known as the physical “winning” of the battle while the destruction and violation on the rule of law as well as the disrespectful to the half-nationwide-population voice of the Cambodian people is the moral “defeating” of the war. The domestic outcry of the people levelling at the state of silence is one of the testimonies of their political maturity. They are silently ready to exercise their voice through secrete ballots. The international community representing over 70% of the earth surface has come out with concrete actions and action-plans to respond to Hun Sen’s manoeuvring.

Read more…


សេចក្តីថ្លែងការណ៍ប្រារព្ធថ្ងៃទិវាសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ១០ធ្នូ

សេចក្តីថ្លែងការណ៍

ប្រារព្ធថ្ងៃទិវាសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ១០ធ្នូ

សូមគោរពបងប្អូនជនរួមជាតិទាំងអស់ជាទីស្នេហា!

Public Statement on the International Human Rights Day 10 Dec 2017          ថ្ងៃនេះជាទិវាសិទ្ធិមនុស្សអន្តរជាតិ១០ឆ្នូ នាងខ្ញុំតាងនាមគណកម្មាធិការដើម្បីសិទ្ធិបោះឆ្នោត របស់ពលរដ្ឋខ្មែរនៅក្រៅប្រទេសឬដឺស៊ីរ៉ក់ មានកិត្តិយសនិងសូមកោតសរសើរដល់ការលៈបង់និង ការស្រឡាញ់ ជាតិមាតុភូមិរបស់បងប្អូនទាំងអស់ដែលមានវត្តមាននៅថ្ងៃនេះ។

យើងទាំងអស់គ្នាមានជំនឿជាធ្លុងមួយថា ដរាបណាប្រទេសកម្ពុជាគ្មានលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ គ្មាននីតិរដ្ឋ គ្មានការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស ដូចដែលយើងឃើញការវិវត្តន៍ចុងក្រោយក្រោមការដឹកនាំរបស់ លោកហ៊ុន-សែន ដរាបនោះកម្ពុជាគ្មានទេសន្តិភាពពិតប្រាកដ គ្មានទេការអភិវឌ្ឍន៍ពិតប្រាកដ គ្មានទេ អធិបតេយ្យជាតិពិតប្រាកដ គ្មានទេយុត្តិធម៌ និងគ្មានទេសាមគ្គីជាតិជាធ្លុងមួយពិតប្រាកដ។

យើងត្រូវការការបោះឆ្នោតមួយដែលមានន័យពិតប្រាកដ ដែលយើងអាចទទួលយកបានទាំង អស់គ្នា។ ការរំលាយគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ការយកកៅអីសភានិងសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំ-សង្កាត់ របស់គណបក្សសង្គ្រោះជាតិទៅចែកអោយបក្សផ្សេង គឺស្មើនឹងការជាន់ឈ្លីប្រជាពលរដ្ឋអ្នកបោះឆ្នោត ជិតកន្លះប្រទេស ជាការរំលោភលើរដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជា និងជាការរំលោភលើកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុង ប៉ារីស២៣ តុលា ឆ្នាំ១៩៩១។ ការបោះឆ្នោតព្រឹទ្ធិសភាថ្ងៃទី២៥ ខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៨និងការបោះឆ្នោត ជាតិថ្ងៃទី ២៩ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៨ ខាងមុខត្រូវតែមានគណបក្សសង្គ្រោះជាតិចូលរួមទើបសហគម ជាតិនិងអន្តរជាតិទទួលស្គាល់ថាស្របច្បាប់និងយកជាការបាន។

យើងខ្ញុំដែលជាប្រជាពលរដ្ឋខ្មែររស់នៅនាយសមុទ្រទាំងអស់ដែលមានចំនួនដល់ទៅ៣លាននាក់នៅតែទាមទារសិទ្ធិបោះឆ្នោតដូចមានចែងក្នុងរដ្ឋធម្មនុញ្ញនិងសេចក្តីថ្លែងការណ៍ជាសាកលស្តីអំពី សិទ្ធិមនុស្សរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ អោយខាងតែបាន។

ជយោ លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យនិងនីតិរដ្ឋនៅកម្ពុជា!

ជយោ ស្មារតីនៃកិច្ចព្រមព្រៀងសន្តិភាពទីក្រុងប៉ារីសអមតៈ!

ជយោ កំឡាំងសាមគ្គីរបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរនៅក្រៅប្រទេស-ក្នុងប្រទេសទាំងអស់!

ថ្ងៃទី១០ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៧

Public Statement on the International Human Rights Day of 10 Dec 2017